تاثیر تزریق ترکیب اکستاسی در طی دوران حاملگی برروی نوزادان موش

مقدمه: اکستاسی یا متیل دی اکسی متاآمفتامین(mdma) ماده محرک اعتیاد آوری است که برخی افراد به دلیل وجود فشارهای روانی و اجتماعی از آن استفاده می کنند تا مدت کوتاهی آرامش یابند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تزریق اکستاسی بر روی جنین موش های حامله در هفته های دوم و سوم بارداری می باشد. روش بررسی: تعداد 20 موش ماده بالغ به صورت تصادفی(5 عدد در گروه کنترل و 15 عدد در گروه تجربی) دسته بندی شدند. در روزهای 7 و 14 حاملگی به گروه تجربی به میزان mg/kg 5 ماده اکستاسی و به گروه کنترل آب مقطر به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز 18 حاملگی، موش ها در داخل قفس های جداگانه قرار داده شدند. نوزادان موش ها از نظر وضعیت کام، جمجمه، گوش خارجی، چشم، تعداد انگشتان دست و پا و چسبندگی آنها، وزن و نیز قدرت باروری با میکروسکوپ استریو بررسی شدند. نتایج: از بین 163 نوزاد در دوگروه، هیچگونه انومالی در ناحیه جمجمه و گوش خارجی مشاهده نگردید، همچنین اختلاف معنی داری بین میزان تولد نوزاد نر و ماده در دو گروه مشاهده نشد(08/0(p=. هیپوپلازی و عدم هیپوپلازی انگشتان در بین نوزادان دو گروه معنا دار بود(000/0(p= ولی چسبندگی انگشتان و عدم چسبندگی انگشتان در دو گروه معنا دار نبود(11/0(p=. اختلاف بین نوزادان ماده با توانایی باروری در دو گروه نیز معنادار بود(000/0(p=. نتیجه گیری: مصرف داروی اکستاسی در دوران حاملگی می تواند بر روی ارگانوژنز و قدرت باروری نوزادان موش موثر باشد، لذا مطالعات بیشتری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی در این خصوص نیاز می باشد.